
Foto: Liza Kollau
Innerlijke kracht
Barrie werd in 1944 in Londen geboren en groeide op in het arbeidersdorpje Guildford. Engeland was in de jaren 50 geen makkelijke plek om homo te zijn, volgens Barrie:
‘Ik wist dat ik op jongens viel en dat ik daardoor letterlijk als crimineel werd beschouwd. Alles op seksueel gebied moest heel stiekem gebeuren, achter gesloten deuren. Als enig kind durfde ik er niet met mijn ouders over te praten. Ik voelde me erg alleen.’
Zijn passie voor dansen en toneelspelen hielp Barrie om uit deze harde realiteit te ontsnappen. In zijn slaapkamer thuis bouwde hij een ‘theater’ met lakens en voerde hij zelfbedachte toneelstukken op. Toen hij als zeventienjarige de kans kreeg om met een groep Engelse jongeren naar Nederland te komen om in de Snip & Snap Revue te spelen, greep hij die met beide handen aan.
Tegelijkertijd vond Barrie het eng om uit Engeland te vertrekken. ‘Ik moest de boot naar Nederland in met al die andere Engelsen. Wist ik veel waar ik naartoe ging of wie ik was! Eenzaam werd het wel, die eerste paar maanden in Nederland. Maar ergens zat er een kracht in mij die me hier doorheen sleepte.’
Carrière maken in Nederland
Bij de Snip & Snap Revue kon Barrie aan de slag als danser. Daar ontmoette hij ook zijn eerste liefde. Na twee jaar gingen de andere jongeren terug naar Engeland, maar Barrie bleef in Nederland. Hij wilde zijn prille carrière als artiest hier voortzetten.
Zo ging hij medio jaren 60 auditie doen voor ‘Heerlijk duurt het langst’, de musical van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. Hij werd aangenomen, maar er doken nieuwe uitdagingen op.
‘Bij de Snip & Snap Revue sprak iedereen Engels, dus daar had ik nooit problemen’, legt Barrie uit. ‘Dat was anders bij “Heerlijk duurt het langst”, het was immers een Nederlandse musical. Ik herinner me nog dat we in het DeLaMar Theater aan het repeteren waren en ik in de kleedkamer gebrekkig Nederlands probeerde te praten. Iedereen lachte mij vreselijk uit.’
Maar opnieuw liet Barrie zich niet uit het veld slaan. Hij werkte keihard aan zijn Nederlands en er volgden rollen in onder andere de televisieseries ‘Ja zuster, nee zuster’ en ‘Tita Tovenaar’. Daarnaast trad hij op in verschillende musicals, zoals Footloose, A Chorus Line en Grease. Als jurylid van de ‘Soundmixshow’ in de jaren 90 kreeg Barrie verdere bekendheid in Nederland. ‘Vooral doorgaan!’, steevast zijn aanmoediging aan de deelnemers, werd een begrip.
Vaderfiguur
In de late jaren 70 kreeg Barrie al een relatie met acteur-zanger Leen Jongewaard. ‘We waren beslist geen Romeo en Julius’, vertelt Barrie eerlijk. ‘Leen was meer een vaderfiguur voor mij, ook omdat hij 17 jaar ouder was. Ik heb ontzettend veel van hem geleerd. Zijn eerlijkheid en drive inspireerden me. Als hij iets deed, gaf hij alles.’
‘Maar hij was tegelijkertijd geen makkelijk persoon’, zegt Barrie. Leen keek bijvoorbeeld soms neer op de producties waarin Barrie optrad. ‘Hij kon erg kritisch zijn en werkte me altijd tegen. Er bestond geen evenwicht tussen ons.’
Desondanks bleef het stel samen tot Leens dood in 1996. Toen Barrie daarna een nieuwe relatie begon, bleek dat hij het overlijden van Leen nog niet helemaal verwerkt had, waardoor de relatie na drie jaar helaas strandde.
Prostaatkanker
In 2012 werd Barrie geconfronteerd met een beproeving van een andere orde. Hij kreeg de diagnose prostaatkanker en moest een zware behandeling ondergaan. Dat zijn vader aan de ziekte van Alzheimer leed tijdens deze periode en Barrie hem regelmatig in Londen moest bezoeken maakte de situatie des te zwaarder:
‘Ik dacht aanvankelijk dat het echt afgelopen was met mij. Maar op een gegeven moment zei ik tegen mezelf: “Nee, dat gaan we niet doen. Ik ben een vechter, en deze kanker krijgt me niet klein.”’
Uiteindelijk werd Barrie beter.
Renaissance
In de jaren daarna beleefde Barrie een ware carrière-renaissance. Zo was hij in 2018 op de buis te zien in ‘Beter laat dan nooit’, een programma waarin hij met drie andere tv‑iconen door Zuidoost-Azië reisde. Met zijn danspartner Janneke bereikte hij bovendien de finale van Dancing with the Stars in 2019. En in Make Up Your Mind in 2021 sprak hij als zijn drag alter ego Britney Royale deze voor de roze gemeenschap bemoedigende woorden uit: ‘Laten we hopen dat we allemaal in vrijheid kunnen leven!’
Onlangs stapte Barrie het theater weer in met ‘Dood aan zee’ (een bewerking van Thomas Manns verhaal Death in Venice) en My Nights with Noah (een bewerking van de Emma Thompson-film Good Luck to You, Leo Grande). Momenteel bereidt hij zijn solovoorstelling I’m Am Artist voor, een retrospectief van zijn leven en artistieke carrière. Deze voorstelling van anderhalf uur staat in juni op het programma van De Roode Bioscoop in Amsterdam.
Gewoon doorzetten
Afgelopen juni is Barrie 80 geworden. Dat heeft hij groots gevierd met een feest in DeLaMar, waar onder andere Karin Bloemen, Gerard Cox, Frank Sanders en William Spaaij acte de présence gaven. ‘Het was geweldig, zo liefdevol!’ zegt Barrie nog steeds enthousiast.
Hij beseft evengoed dat ouder worden geen makkelijke opgave is, zeker niet voor een artiest zoals hij. ‘Tegenwoordig word ik minder voor werk gevraagd. Als ik iets wil doen, moet ik dat zelf voor elkaar zien te krijgen.’
Hij blijft desalniettemin vastberaden. ‘Zolang mijn hersens goed blijven functioneren en ik mezelf niet als debiel neerzet, zet ik gewoon door.’ Na een korte pauze: ‘Zoals ik eigenlijk altijd heb gedaan.’
Tickets voor I’m An Artist zijn verkrijgbaar via www.roodebioscoop.nl