Bij de vorige Stadsdorp wandeling waren we de lock-down nog net vóór, maar op zaterdag 22 januari 2022 zaten we er midden in. Dat betekende dus drie groepjes van vier Stadsdorp wandelaars formeren, die een kwartier na elkaar van de Westermarkt vertrokken. Het doel was deze keer een viertal Amsterdamse parken, die met kleine stukjes vaak onbekende Amsterdamse buitenwijken aan elkaar gekoppeld zijn.

We liepen eerst door het Westerpark en aansluitend de vele overblijfselen van de Westergasfabriek, wat aanleiding gaf te spreken over de overgang eind negentiende eeuw van turf op steenkool en stadsgas. Op het meest noordwestelijke punt van onze wandeling stonden we wat bedremmeld te kijken naar de schamele restanten van het dorpje Sloterdijk.



Begin jaren ’70 waren er plannen om ook de laatste bebouwing, waaronder het markante Petruskerkje, te slopen t.b.v. kantorenbouw, maar bij de kerk lagen graven waar eeuwigdurende grafrechten op rustten: ‘Hier liggen een paar lijken / die niemand mag bekijken / al naar gemaakt verdrag / tot op den jongsten dag’. Voor de rechter was dit reden de onteigening tegen te houden en zo bleef een klein stukje Sloterdijk behouden. Een beeld van een boze boer en een verdrietig kijkende boerin legt nog getuigenis af van de toen levende gevoelens van spijt om de teloorgang van het nu geheel in groot Amsterdam opgenomen dorp.



De juridische bespiegelingen waartoe deze gang van zaken al aanleiding had gegeven, werden nog versterkt toen op ruim 100 meter van boer en boerin het gebouw van drukkerij Lindenbaum zichtbaar werd. Dat herinnerde sommigen aan het arrest dat de Hoge Raad in januari 1919 gewezen had en dat bekend is geworden onder de benaming Lindenbaum/Cohen. Cohen en Lindenbaum waren beiden Amsterdamse drukkers en elkaars gezworen concurrenten. Op een gegeven moment kocht Cohen een werknemer van Lindenbaum om teneinde informatie te krijgen over door Lindenbaum uit te brengen offertes (waar Cohen dan met zijn offerte net onder dook). Lindenbaum daagde Cohen voor de rechter om schadevergoeding te krijgen voor de door Cohen gepleegde onrechtmatige daad. Nu kende de wet op dat moment wel het begrip onrechtmatige daad, maar dat was dan toe steeds uitgelegd als onwetmatig, d.w.z. in strijd met de wet. Het handelen van Cohen was in die tijd echter niet tegen de wet, omdat geen enkele wet toen dergelijke bedrijfsspionage verbood. Toch vond de Hoge Raad dat hier sprake was van een onrechtmatige daad (en Cohen verplicht werd Lindenbaums schade door gederfde omzet te vergoeden), omdat Cohens gedrag indruiste ‘tegen de zorgvuldigheid welke in het maatschappelijk verkeer betaamt’. De bekende jurist Molengraaff, die een annotatie bij dit arrest schreef, juichte het omgaan van de Hoge Raad zeer toe: ‘Er is door ons hoogste rechtscollege zelden een arrest gewezen, waarvan zoo heilzame invloed op ons rechtsleven mag worden verwacht’.



Aan het einde van het Erasmuspark, dat een Miracle Garden bevat van fotograaf/hovenier Elspeth Diederix, wachtte ons een coffee-to-go. Even tijd om uit te rusten en te genieten van spelende kinderen, uitgelaten honden en dravende joggers.

Maar dan weer door naar het Rembrandtpark, dat wij bij de Antillenstraat verlieten, om op het pleintje een klein standbeeld te bekijken, aangebracht ter herinnering aan Jacoba van Tongeren, een verzetsstrijdster uit de Tweede Wereldoorlog, die vooral bekend werd door het vervalsen van persoonsbewijzen en distributiebonnen. Zij stond in illegale kringen bekend als ‘juffrouw 2000’ en als de ‘bonnenkoningin’. Zij woonde in een hoekpand aan de Antillenstraat, het beeld staat op nog geen twintig meter van haar huis.





Via Surinameplein en Amstelveenseweg bereikten wij het Vondelpark aan de meest westelijke kant. Het vierde park van de dag doorkruisten wij geheel naar de meest oostelijke uitgang aan de Stadhouderskade. Hoewel het Vondelpark voor iedereen wel heel bekend terrein is, was menigeen toch verrast door de tip ook het rosarium, zeker in de tijd dat de rozen bloeien in honingraatvormige perken, eens te gaan bekijken.



Het is wel duidelijk dat de Amsterdamse stadsparken veel betekenen voor de Amsterdammers, er wordt druk gebruik van gemaakt en laten we het stadsbestuur, ook uit vorige eeuwen, dankbaar zijn voor aanleg en instandhouding van dit groen, waar het zo aangenaam wandelen is.

De volgende wandeling zal zijn op zaterdag 26 februari 2022. Hopelijk kunnen we dan weer met alle wandelliefhebbers tegelijk op stap.