De trein van 10.26 uur voerde de wandelaars van het Stadsdorp op zaterdag 21 mei 2022 naar station Santpoort-Zuid. Via een met daslook omzoomd pad, sterk geurend naar verse knoflook, bereikten we Bleek en Berg, het startpunt van onze wandeling.

Na de Oosterplas was het meteen tijd voor de krachtmeting van de dag: het bestijgen van de Starreberg, ‘slechts’ 30 meter hoog, maar toch een pittige klim. Het uitzicht was echter geweldig: allerlei soorten duinlandschappen konden we er waarnemen, de jonge duinen bij zee, open duinen en struweelduinen, droge en natte duinvalleien en ook duinbossen. Het gaf enige hilariteit toen werd gememoreerd dat er een onderscheid wordt gemaakt tussen kalkarme Noord-Europese duinen en kalkrijke Zuid-Europese duinen en wij ons bleken te bevinden in het Zuid-Europese deel (de grens tussen beide ligt bij Bergen aan Zee).

Omdat het dit keer geheel ging om een natuurwandeling, hebben we ons maar eens danig verdiept in de duinflora. Helaas waren de meidoorns (bijna) uitgebloeid, maar er was toch veel te zien: duinroosje, ereprijs en veldhondstong. En natuurlijk veel helmgras en zandzegge, beide zijn ze waardevol omdat ze het duinzand vastleggen en behoeden voor wegstuiven, helm vooral op de jonge duinen bij zee, zandzegge meer landinwaarts. Ook waren er veel wijngaardslakken te zien, sommige van respectabele afmetingen.

Tijdens de lunch op een bank bij het Vogelmeer konden we getuige zijn van een ander natuurfenomeen van de late lente: vier Canadese ganzen die argwanend hun zes (al weer forse) kuikens bewaakten. Ook de Schotse Hooglanders lieten zich bewonderen, soms op slechts enkele meters van het pad.



Niet ver van het Vogelmeer ligt een duingebied met een intrigerende naam: Bruid van Haarlem. De oorsprong daarvan is het wilgenroosje, een aldaar veel voorkomende plant met in de zomer een overvloed van paarsrose bloemetjes. Na de bloei barsten de zaaddozen open met veel zijdeachtig wit pluis. Van een afstand lijkt het dan op een grote bruidssluier die over de planten is gedrapeerd. Vandaar de naam van dit stuk duin. Na het afbranden van een duingebied is het wilgenroosje vaak de eerste plant die weer bloeit, daarom heet de plant in het Engels 'fire weed'.

Na toch ook nog maar even gesproken te hebben over de cholera, vanwege het verband tussen duinen en schoon drinkwater, bereikten we weer station Santpoort-Zuid. Volgens Karins gps-meting na 15,50 km kwam deze wandeling tot een einde.



De volgende wandeling zal zijn op zaterdag 25 juni. Dan gaan we in oostelijke richting, maar niet ver...