Een grote groep wandelaars van de 10+ groep van het Stadsdorp Gracht en Straatjes verzamelde zich op zaterdag 27 augustus 2022 op het busplatform bij het Amstelstation.

Juli was als wandelmaand overgeslagen met het oog op de tegenwoordig ook in Nederland heersende zomerhitte en ja, iedereen had er weer veel zin om flink te gaan lopen, zeker nu de laatste (?) hittegolf van dit jaar net achter de rug was en de temperatuur was gedaald tot een aangename 22 graden.

Snelbus 320 bracht ons - inderdaad snel - naar Huizen, waar onze wandeling, aangekondigd als een verrassende tocht langs heidevelden, naald- en loofbossen, bosranden, bomenlanen (met wel 200 jaar oude beuken), met bloemen omzoomde akkers en weilanden, kon beginnen. En niet te vergeten de landgoedbossen IJzeren Veld, Bikbergen en Crailo.



Tijdens het koffiedrinken bij De Goede Gooier hadden we een prachtig uitzicht op de Blaricummerheide. Niet alleen de heide kon ons oog bekoren maar om het geheel te vervolmaken lagen enige witte koeien, vermoedelijk van het Charolaisras en ingezet om de heide vrij te houden van pijpenstro en andere grassen, onder de bomen bij het hek te herkauwen. Zo werd het bijna een opgave om de koeien de rug toe te keren en onze weg te vervolgen over de Blaricummer Heide naar een volgende heidegebied, de Tafelbergheide. Overal stond de hei uitbundig in bloei, warmte en droogte hadden de bloei misschien wel wat vervroegd, maar gelukkig niet belemmerd.



Op de Tafelbergheide konden we kennis nemen van een ander fenomeen: met gaas afgezette kuilen van enige meters diep, zogenaamde leemkuilen. Deze kuilen zijn in vroegere eeuwen ontstaan doordat boeren uit de omgeving de leem afgroeven om die te gebruiken als bouwmateriaal, in het Gooi vooral om erf en deel te verharden. Ook in Drenthe, Overijssel (denk maar aan de familie Mulert tot de Leemcule), Gelderland en de zuidelijke provincies zijn nog van dergelijke leemkuilen te vinden. Op de bodem van die kuilen zijn vaak zeldzame planten gaan groeien, zoals kattendoorn en rozenkransje. En dat is precies de reden waarom er hekken om de leemkuilen staan: grote grazers en mensen zouden de kwetsbare populaties kunnen beschadigen en zelfs doen verdwijnen.

Na tussentijds onze lunch te hebben genoten in de schaapskooi (het grappige verschijnsel deed zich voor dat de mensen waren opgeborgen in de schaapskooi, terwijl de schapen daarbuiten vrij rondliepen) konden we voldaan na 11 km onze bus weer opzoeken.



De volgende wandeling zal zijn op zaterdag 17 september.