Gewapend met regenjassen en poncho’s verzamelde een achttal wandelaars van de 10+ groep van Stadsdorp Gracht en Straatjes zich op zaterdag 17 september 2022 op het busplatform bij het Centraal Station. De mooie zomer was duidelijk voorbij, maar we hielden het op een enkele kortstondige bui na droog en werden getrakteerd op mooie Hollandse wolkenluchten en veel zon.

Deze dag stond een echte polderwandeling op het programma: over (gras)dijken en door weilanden van Ilpendam naar Broek in Waterland. De bus bracht ons snel naar Ilpendam en via een recent aangelegde bijentuin (voor de liefhebbers: www.anthidium.nl) bereikten we de ringdijk van de Purmer. Deze polder, die in 1622 – dus precies 400 jaar geleden – is drooggevallen, telde ooit 19 buitenplaatsen, maar geen daarvan heeft de tand des tijds doorstaan.

Wij hadden uitzicht op de plek waar één daarvan, slot Ilpenstein, tot 1872 had gestaan. Gebouwd voor de Amsterdamse burgemeester Volckert Overlander kwam het kasteel in later jaren in handen van zijn schoonzoon Frans Banning Cocq. En die kennen we natuurlijk allemaal als de hoofdpersoon van Rembrandts Nachtwacht, hij staat in het midden in deftig zwart laken terwijl zijn compagnie eropuit trekt.



Na Purmerringdijk en Oudelandsdijkje werd het tijd de weilanden op te zoeken, waar nieuwsgierige koeien ons nakeken en soms zelfs naliepen. In een boerenschuur konden we even lunchen en genieten van het landschap, niet ver van Amsterdam en toch bijna ongerept.



Belangrijk onderdeel van deze wandeling was de Noordmeerpolder, waarvan wij over de rand liepen en zo de indruk kregen de rand van een badkuip te volgen. Want niet alleen heeft deze polder – als je hem op de kaart bekijkt – de vorm van een badkuip, hij ligt ook nog eens een stuk lager dan het omringende, toch ook al onder NAP liggende, gebied.



Aan het eind gekomen van deze ‘badkuip’-route betraden we het schilderachtige dorp Broek in Waterland. Al in de 15e en 16e eeuw was het een bloeiende handelsplaats, o.a. door de aanvoer van uit het Oostzeegebied geïmporteerd graan (de zgn. moedernegotie). Later zochten vooral rijke Amsterdamse kooplieden de plek op om een zomerverblijf te stichten. Veel van die houten huizen, vaak in Broekergrijs geschilderd, zijn nog over, wat zeker bijdraagt aan de charme van het dorp. De kerk, in 1573 door de Spanjaarden verwoest, maar in 1628 weer opgebouwd, verraste ons, niet alleen door zijn interieur met interessante grafstenen, maar ook door een tafel met dranken en hapjes. Zodat we geheel gesterkt onze wandeling van 11 km konden voltooien en de bus naar Amsterdam konden nemen.

De volgende wandeling zal zijn op zaterdag 22 oktober 2022.