Juli 2022

Wij waren de tweede groep van het Stadsdorp die JOMA, het huismuseum van Maarten van der Heijden op de Brouwersgracht, bezocht. We werden ontvangen met koffie in een prachtig tot museum verbouwd souterrain.

Van der Heijden, veelzijdig kunstenaar, musicus en gepromoveerd psycholoog ging in een periode waarin hij even niet wist wat hij met zijn leven aan moest, op zoek naar de betekenis van zijn Joodse achtergrond en kwam er de schoonheid van de Talmoed, maar ook de verschrikkingen van de Holocaust tegen. Hij kon er, met zijpaden naar allerlei andere herinneringen, bezield over vertellen.

Indringend waren de door hem ingekleurde collages van voeten, gezichten en lichamen van de slachtoffers en ja, hij kreeg regelmatig de vraag of dit ethisch wel kon. Het kon hem niet zo veel schelen of anderen er al dan niet aanstoot aan namen. Als kunstenaar voelde hij de drang om het leed op zijn manier weer te geven.

Aangevuld door herinneringen van onze stadsdorpers werd er een boeiend beeld geschetst van een zoektocht naar een familiegeschiedenis. Er werd afgesloten met twee documentaires waarvan ik “Eindelijk weer Joods” heb gezien. Thuis heb ik deze nog een keer rustig bekeken via YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=4SnF22L1z_o). De documentaire was voor mij een mooie aanvulling op mijn bezoek aan het museum en gaf een verdere invulling aan de zoektocht naar de Joodse roots van deze bijzondere man.

 

Ik was er zelf niet zeker van of ik de prachtige verzameling blauw glas, hoe mooi ook op zichzelf, wel in deze omgeving wilde zien. Voor Maarten was het een ruimte waar hij zijn verzameling kwijt kon en hij zag het glaswerk als lichtpuntjes in een zwarte periode in de geschiedenis.

Ella

Lees ook over deopening van JOMA hier.