maart 2023


Foto: Ina Wilbrink

Wat is het toch leuk en inspirerend om samen een tentoonstelling te bezoeken. Dat bleek opnieuw bij ons bezoek eind februari aan de oeuvretentoonstelling van Samuel Fosso in Huis Marseille. Het museum had er het hele gebouw voor leeggeruimd, waardoor de verschillende fases en thema’s in het werk van deze Afrikaanse kunstenaar goed tot hun recht komen. Veel aandacht is ook besteed aan heldere en goed leesbare toelichtingen, iets waaraan het nogal eens schort in musea.

Fosso, in 1962 in Kameroen geboren, begon al op de onwaarschijnlijk jeugdige leeftijd van twaalf jaar te werken als assistent van een fotograaf en runde al op zijn dertiende een eigen portretfotostudio. Twee jaar later maakte hij zijn eerste zelfportretten, aanvankelijk om aan zijn moeder op te sturen, later werd het een doel op zich.

Zijn totale oeuvre van haast 50 jaar overziend, is het fascinerend hoe de beperking van het solitaire werk in die studio zijn middel werd om zichzelf te onderzoeken, de mogelijkheden van de fotografie te verkennen, maar ook om eigen trauma’s te verwerken zoals de moord op zijn vriend en buurman in de aangrijpende serie Memoire d’un ami, of indringende vragen te stellen over maatschappelijke thema’s. In de serie Black Pope bijvoorbeeld stelt hij lastige vragen over machtsverhoudingen in de kerk, maar wel verpakt in een tot in detail verzorgde pauselijke outfit en prachtig opgehangen in de monumentale Sael van Huis Marseille.  

De tentoonstelling is inmiddels afgelopen, maar het complete oeuvre van Fosso blijft via de website  Samuel Fosso - Nederland | Fotograaf en Performer permanent te bezichtigen.

Ina Wilbrink