De speciale zomerborrel voor de Stadsdorpers van Buurt7 vond plaats op 30 augustus op uitnodiging van Dorette Schilte-Ouwehand. Alle reden dus om een kijkje te nemen achter de geheimzinnige poort naast de Groenlandpakhuizen. Ooit stond hier een gewoon kantoorpand maar dat werd in de jaren dertig wegens bouwvalligheid afgebroken en er is nooit iets voor in de plaats gekomen. Achter de poort was jarenlang een fietsenstalling, nu kom je in een groene oase die leidt naar de ingang van het appartement van Dorette.

Zij woont al sinds 1983 in onze buurt. Voor het eerst werden toen ook op de gracht pakhuizen verbouwd tot appartementen, Gerard Prins was de architect. Ze heeft de buurt enorm zien veranderen en is daar op verschillende manieren bij betrokken. “De buurt is ongelooflijk belangrijk, daar moet je energie insteken. Weet je, de ouderen blijven hier wonen ook als het huis moeilijker bewoonbaar wordt. Want waar zou je naartoe moeten? Hier in de buurt zijn geen alternatieven dus moet je er het beste van maken. Goede contacten zijn dan uiterst belangrijk.”  

Na een rechtenstudie in Leiden kwam Dorette naar Amsterdam en werkte achtereenvolgens bij de Citibank en De Nederlandsche Bank. Ze woonde altijd in de binnenstad. Eerst aan de Prinsengracht later aan de Amstel met haar man Ed Schilte. Daarna hier in de Groenlandpakhuizen.

Dit stukje van de gracht had geen goede naam. Toen, begin jaren tachtig, waren de voormalige kantoorpanden van papiergroothandel Bührmann Tetterode een bolwerk van krakers en hun vrienden. Er verbleven veel verslaafden in en rond de panden. Dat waren hun buren. Haar echtgenoot verstond de kunst om goede contacten op te bouwen met de krakers. Na hun verhuizing naar de Silodam werden zij ook daar hartelijk uitgenodigd. 

De tuin achter het huis van Dorette is een toonbeeld voor alle grachtentuinen met een prachtig tuinhuis waar in de jaren tachtig de krakers nog een broodoven in hadden gebouwd.

Jarenlang heeft ze zich ingezet voor het behoud en beter inrichten van de grachtentuinen. Ze was bestuurslid van de Stichting Amsterdamse Grachtentuin die de aanzet gaf voor de Open Tuindagen die nog steeds elk jaar in juni worden gehouden en een groot succes zijn geworden. Oorspronkelijk waren ze bedoeld voor Amsterdammers en tuinliefhebbers, nu komen er in drie dagen ruim 7000 bezoekers onder wie steeds vaker toeristen die ook weleens willen kijken achter de gevels langs de gracht.

Met de opbrengst van de tuindagen werd een bijdrage geleverd aan het openbare groen in de stad.  Zo is er geïnvesteerd in de aanleg van de tuin achter de Hermitage. De Stichting heeft altijd gepleit voor de aanleg van tuinen die passen bij de historische context. Er moest afscheid worden genomen van de tendens uit de jaren zestig om er parkeerplekken van te maken. “Plant moerbeibomen die horen thuis bij de historische panden langs de gracht”, was een van hun actiepunten.  

De Stichting heeft veel energie gestoken in de uitgave van een serie fraaie boeken over de Amsterdamse grachtentuinen. Na vijftien jaar vond de commissie dat haar taak was volbracht en werd de organisatie van de Open Tuindagen overgenomen door enkele grachtenmusea. 

Het wonen in deze buurt is een voorrecht, een ideale plek in de stad”, zegt Dorette. Niet te ver van het Centraal Station, dichtbij de winkels van de Haarlemmerdijk, de Westerstraat. Met tal van plezierige voorzieningen in de buurt zoals de Rode Bioscoop op het Haarlemmerplein, markten op de Noordermarkt en de Lindengracht, het geweldig Marnixbad waar ze wekelijks deelneemt aan de aquafitness. En op fietsafstand het prachtige Westerpark. Een dierbare plek is ook begraafplaats Sint Barbara waar haar man ligt begraven die vier jaar geleden is overleden. 

Dorette heeft zich al de jaren dat ze nu in het Centrum woont ingezet voor de stad en de buurt. Ze stond jaren geleden op de lijst voor de stadsdeelraad voor het CDA. Ze volgt de stadspolitiek nauwgezet en neemt deel aan de bijeenkomsten in de Rode Hoed die de Gemeente Amsterdam belegt voor buurtbewoners, bijeenkomsten die wel nuttig zijn maar weinig concreets opleveren. Voor StadsdorpBuurt7 zat ze een aantal keren in de kascommissie en is ze financieel adviseur.

Zoals wij allemaal maakt ze zich zorgen over de toenemende drukte, de verbouwwoede en de snelle veranderingen in de buurt. Daarom hecht ze erg aan het idee achter het Stadsdorp. “Zorg ervoor dat mensen elkaar kunnen ontmoeten en samen dingen kunnen doen. In feite zou iedereen die in deze buurt woont zich Stadsdorper moeten voelen. Nu is het allemaal nog een beetje vrijblijvend. Het zou mooi zijn als er een eigen plek kwam waar je dingen kunt organiseren. Misschien is het wel nodig om een klein bedrag aan contributie te vragen, dan voelen buurtgenoten zich mogelijk meer betrokken bij ons Stadsdorp.”

“Het organiseren van deze buurtborrel is mijn bijdrage, ik hoop van harte dat anderen dit idee overnemen en volgend jaar een zomerborrel organiseren in hun huis, met of zonder tuin.”